شخصا به این اعتقاد دست یافته ام که تا ما چشم به منابع و روش های پوزیتیویستی غربی داریم در علوم اجتماعی اسلامی به هیچ جا نمی رسیم. گرچه باید آون ها را فهمید و نقد کرد اما دیگه باهاش نمی شه تو نهج البلاغه غور کرد و مثلا با روش داده بنیاد به یک مدل مفهومی دست یافت بعد هم بگیم نتیجه کار ما اسلامی است.
روش هایی که ما برای تحقیق اسلامی داریم و باید گسترش بدیم مثل اصول فقه در فقه، منطق در فلسفه و بعضا باید روشهایی را کشف کنیم مثل تاریخ پژوهی {کاریهایی را دکتر پاکتچی ارائه نموده اند} و سیره پژوهی، برداشت از تفاسیر و احادیث.
متاسفانه برخی اساتید ما از این رو ها در پایان نامه ها اجتناب می کنند و مانع گسترش ای روش ها می شوند.
