بزرگترین کشف تاریخ کشفی است که برای نبی اکرم رخ داده است. کشفی که منجر به تحقق یک مکتب شده با معارف عمیق و اعمال روح بخش که محصول آن کشف تام نبوی است. این عبارات عرفا است. تمام حقایق اولین و آخرین در این کشف است به همه مراتب کشف و ایشان آنها را با چشم و قلب و اندیشه دیده است.
انواع کشف انسانی
یک نوع کشف برای انسان به حسب عظمتش نمی توان آنرا در صورت آورد و بی مثال است که می گویند کشف معنا. کشفی هم وجود دارد که صوری است و اگر انسانی بخواهد درک کند باید با یک صورتی آنرا نشان دهند.
نوع کشف نبی اکرم
پیامبر به تمام مراتب کشف کرده است که هیچ یک از انبیا بدان نمی رسند و هم معنایی و هم صوری کشف کرده است این است که می گوییم دیده و ادراک کرده و هرچیزی که می توان در ادراک تصور کرد رخ داده است. حتی به گونه ای بود که بدن ایشان را تحت تاثیر قرار می داد[1] بطوری که می گویند ایشان سایه نداشتند و بالای سر ایشان همیشه هاله ای از ابر بوده است و خصائصی که دست و چشم نبی اکرم داشته است. این کشف در ظاهر نبی اکرم اثر گذاشته بود. جابر ابن عبدالله انصاری چاهی در منزلش کند نزد نبی اکردم آمد و فرمود چاهم شور است چه کنم حضرت فرمود کمی از آب آن چاه بیاور و بعد کمی از پایش در آن آب زد و به جابر گفت این را در همان چاه بریز. همین که این آب اصابت کرد شیرینی گوارایی به این آب دست داد[2]. این نوع کشف مختص نبی اکرم است.
از امام صادق در مورد حالت غشی که به پیامبر هنگتم نزول آیات به ایشان دست می داد سوال شد. این حالت غش در نزول وحی همیشگی نبوده بلکه آنجایی بوده که خداوند مستقیم برپیامبر جلوه می کرده است.
أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ ابْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ وَ الْفَضْلِ ابْنَیْ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیَّیْنِ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاکَ الْغَشْیَةُ الَّتِی کَانَتْ تُصِیبُ رَسُولَ اللَّهِ ص إِذَا أُنْزِلَ عَلَیْهِ الْوَحْیُ فَقَالَ ذَاکَ إِذَا لَمْ یَکُنْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَحَدٌ ذَاکَ {حتی جبرئیل} إِذَا تَجَلَّى اللَّهُ لَهُ قَالَ ثُمَّ قَالَ تِلْکَ النُّبُوَّةُ یَا زُرَارَةُ وَ أَقْبَلَ بِتَخَشُّعٍ[3].
