در نقد روش

اپیزود آخر

خداوند: چرا اینگونه عمل کردی؟

پاسخ: خدایا من که روش داشتم تو طرحنامه ام هم شفاف و واقعی نوشته بودم!

...

پیش اپیزود

علم اثبات گرا پس برخورد به چالش های گوناگون و عدم هضم صحیح علوم انسانی کار را به ابطال گرایی سپرد. ابطال گرایان دو امر برایشان اهمیت داشت. یکی عدم ابطال نظریه و دیگری روش مندی و شفافیت مراحل طی شده در سنجش و یا دستیابی به یک حقیقت.

اپیزود وسط: هرکار روش مندی!

روش مندی برای محیط علمی و به ویژه علوم انسانی بسیار صواب و پسندیده است اما هر کار روش مندی صحیح نیست. عده در ایران ما یافت شده اند که تخصص مرحله بافی و رسم دیاگرام شبه علی دارند{و سِلاحُه مِتد} و از این طریق علاوه بر اینکه کار و تحقیق و پروژه خودشان را علمی جلوه می دهند آن را به عنوان صحیح‌ترین عمل در مزاق مخاطب جای میدهند و هر گاه سوالی از آنها پرسیده شود می گویند: «ما روش داریم» و هرگاه بخواهند کسی را نقد کنند می گویند:«اصلاً روشت چیست؟» یا « این روش فلان است!».

 

باید مواظب بود سلاح روش تحقیق (با فرض صحت انتخاب روش و اجرای درست آن) تنها معیار حقیقت شناخته نشود. از مقاصد و نیت ها ساخته می‌شود و تا عواقب و پیامد ها حقیقت را شکل می دهند. روش تحقیق نباید مغالطه برخی اعمال (حتی عمل خنثی یا بالاتر از آن برای تقرب به خدا) در صحیح جلوه دادن آن شود. آنچه قرب می آورد یا صحت عمل را در پی دارد شاید با آنچه مورد قبول جامعه الهیون ( ونه جامعه ساینسیون) قرار می گیرد تفاوت داشته باشد. تا اینجا تنها حرف از صحت عمل بود و قبول آن به کنار (فتأمل).

نقش حساس رسانه ها و مدیریت کشور!!

من نمی‌توانم قبول کنم و بپذیرم که این سیل لجن بیاید و جوان و کودک و قشرهای مختلف را در خودش غرق کند. از تمام شیوه‌های دشمن شادکن و دشمن‌آموز برای مقابله با تفکّر انقلاب استفاده شود؛ اگر کسی هم مخالفت و مقابله کند، فوراً انگ و تهمت بخورد! این‌که آزادی نشد؛ این‌که عاقلانه و خردمندانه نیست؛ این‌که مدیریّت کشور نیست. شما مسؤولید به نقش رسانه‌ها توجّه کنید. این بسیار بسیار مهم است. حساسیّت بر روی نقش رسانه‌های مکتوب و روزنامه‌ها - بخصوص در شرایط کنونی ما - بسیار مهم است.

مقام عظمای ولایت ۱۳۷۹/۰۴/۱۹

درد های خاموش؛ جوان مومن انقلابی

عقبه ما، در مبارزه ملت ایران با قلدرى استکبار جهانى، عبارت بود از «فرهنگ» ما. منطقه عقبه ما عبارت بود از اخلاق اسلامى، توکّل به خدا، ایمان و علاقه به اسلام. آن عقبه را باید بمباران کرد؛ فرهنگ او را، اخلاق او را، ایمان او را، ایثار او را، اعتقاد به دین او را، اعتقاد به رهبرى او را، اعتقاد به قرآن و جهاد و شهادت او را؛ اینها را باید از بین برد. و شروع کرد.

 من وقتى به تنوّع ابزارهاى دشمن نگاه مى‌کنم، مى‌فهمم چقدر این قضیه براى اینها اهمیت داشت! یکى از کارها این بود که جریان ادب و هنر و فرهنگ انقلابى را در کشور تحقیر کنند و به انزوا بکشانند. یکى از کارهاى دشمن، این شد که این مجموعه‌هاى مؤمن را منزوى کند. جوان، بى‌تجربه است . من بارها از اعماق جان، قلبم براى این جوانان مؤمن و انقلابى، سوخته و گداخته است. بارها تأسّف خورده‌ام که چراباید به جوانان به این خوبى، بى‌اعتنایى شود!؟

و از آن دردهاى خاموش است. انسان دوست مى‌دارد این چیزها را همه مردم، به وضوح بفهمند - که وقتى فیلم یا آثار و فرآورده‌هاى هنرى ایران مطرح مى‌شود، کارى که نشان از همین روحیّات انقلابى در آن باشد، مورد بى‌اعتنایى قرار مى‌گیرد!

شناسنامه برای سیاست بی پدر و مادر؟؟

عالم سیاست گرچه «پدر و مادر ندارد» اما شناسنامه دارد!

"شناسنامه دار" در ادبیات علوم سیاسی کسی است که در یک منش معین رشد پیدا کرده و تمام اندیشه ها وعملکردهایش مشخص شده و جواب پس داده است؛ به عبارت دیگر جز احزاب سیاسی فعال و شناخته شده باشد.

با این حساب خیلی از آقایان و رجال سیاسی نه کارنامه دارند و نه شناسنامه و نه حزبی که از آنان حمایت کنند و تقریبا همه دست به دامان احزاب دولت ساخته شدند؛ احزابی که پس از به قدرت رسیدن رجال شکل گرفته تا با استفاده از منافع دولتی و ملی جایگاه خود را برای یک تاریخ حفظ کنند. حزب سازندگی دولت هاشمی، 2خردادیهای مشارکتی خاتمی، بهاریون انحرافی احمدی نژاد و نهایتا اعتدالیون بنفش!!

بی شناسنامه را شناسنامه جعلی سود نیست.

پ.ن» انتقاد منحصر در سیاسی بودن نیست تا شناسنامه بخواهد. هر بی سوادی هم می تواند انتقاد کند:

انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال. ببین چه می گوید، نه اینکه چه کس می گوید.

هویزه

فاطمیه پیش رفقا بودن چه لذتی دارد

رفقایی از جنس شهادت

سلام بر هویزه...

فصل وصل

بسم الرب

فصلی برای خاکی شدن...

امسال هم عید کنار سید حسین علم الهدی

امسال هم خادمی شهداء

نظام فکری؛ واجب تر از نان شب برای بسیجی

شهید مطهری بحثی دارند در ده گفتار با عنوان احیای تفکر دینی. اول بحث می کنند که دین باید ما را زنده کند یا ما دین را ؟ خب جواب می دهند هر دو ولی نه اینکه دور باشد احیای ما امر دین را همانطور که در روایات امده یعنی احیای تفکرات دینی در مسلمین.« حقایق دین و اصول کلى که دین ذکر کرده است هرگز مردنى نیست. آن چیزى که مى گوئیم مى میرد - اگر در زبان خود دین وارد شده است که قرآن یا سنت مى میرد - معنایش اینست که در میان مردم مى میرد, فکر مردم درباره دین فکر مرده اى است. ما مى گوئیم فکر دینى مرده است در کشورهائى است که قرنها است مسلمان هستند. اسلام زنده است ومسلمانان فعلى مرده ».  برای مثال 

دانش آموز - دانشجو

همین 

دم سجاد جعفری صاحب شور آباد گرم 

بسیجی سنج 1

استاد قرائتی در درسهای قرآن شب های جمعه ویژگی هایی را برای بسیجی و کار های او ذکر کردند که به تناسب می آورم:

نشانه‌های مکتبی و ملی افراد بسیج
1- حفظ مکتب
2- الگوی معصوم، بعد از معصوم حداقل عادل
3- عشق و انگیزه‌ی کار، زورکی کار نمی‌کند، کارش را از روی علاقه انجام می‌دهد.
4- خودجوش، خودکفا
5- بصیرت
6- محبت

دنیای عالم

این تصویر یک حقیقتی را بازگو می کنه که شاید چند نوشتار نه

و اونهم زاویه دید علما و دانشمندان حقیقی است به دنیا 

 منظورم از دانشمندان حقیقی انهایی است که علمشان خالی از توحید نیست و مبدأ و مقصد الهی دارد وگر نه به قول علامه طباطبائی در المیزان سوره روم علمی که در مورد مادیات و دنیا باشد با جهل تفاوتی ندارد.