استاد پاکتچی در مرقومه خودشان به چند نکته اشاره نمودند که خلاصه آن را ذکر می کنم چرا که خودم آن را نیز دریافته ام و بر این سبیل ادامه می دهم و توصیه می کنم دوستان این نکات را سرلوحه قرار داده و بکار ببندند که بسیار نافع است انشاالله.
* علم تنها درس خواندن و
گذراندن واحد نیست؛ البته گذراندن دروس اگر لازم نبود عقلا چنین سنگ بنایی را نمی
نهادند، ولی بحث در کافی بودن آن است. جوینده‌ی دانش باید دائماً مشغول به تفکر
و اندیشیدن باشد؛ علمی که در آن فهم و اندیشه نباشد، علم نیست. از هر فرصتی
برای فکر کردن استفاده کنید.
* ولی فکر آن است که هم
دوام داشته باشد و هم اتصال. باید دانست که قدرت بر
دوام و اتصال در فکر، با تمرین به دست می آید؛ پس باید ذهن را ورزش داد تا بتواند
به مدت های طولانی‌تر و طولانی‌تر به طور متمرکز در یک موضوع بیندیشد.
* باید بیاموزیم که افکار
خود را بنویسیم، زیرا افکار بسیار فرّار و گذرا هستند.[داشتن یک دفترچه افکار بسیار کار ساز است]
* قدم دیگر پرورش دادن خود برای
سامان‌دهی به این افکار یادداشت شده است.[در گام بعدی می توانید همان دفترچه را طبقه بندی کنید و تفکر خودتان را تکمیل یا ارائه کنید]
* با محاسبه نفس، هرگز به
تساهل و وقت گذرانی زندگی نکنیم - بَلِ الْانسَانُ عَلىَ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَ لَوْ أَلْقَى
مَعَاذِیرَهُ(قیامه/15-14)
دکتر احمد پاکتچی
مدیر گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق علیه السلام1392
